دیوار

گــــاهی بایــــد بــــه دور خودیک دیـــوار تنهایــی کشیـــد

نــه بــرای اینکـــه دیگـــران را از خودت دور کنی

بلکـــــه برای اینکـــــه ببینی

برای چه کسانی اهمیت داری...... که این دیوار را بشکنند

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 12:34 | |

گاه

گــاه دلم می‌گیرد ،

گــاه زندگی سخت می‌شود .

گــاه تنها ، تنهايي آرامش مي آورد

گــاه گذشته اذيتم مي كند .

گــاه هوایت دیوانه‌ام می‌کند .

این " گــاه " ها ، گــهگاه

تمامِ روز و شب من می‌شوند ...

آن وقت بغض راه گــلویم را می‌گیرد ... !

درست مثل همین روزهــا

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 12:33 | |

میدانی

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 12:31 | |

منتظر

منتظر لحظه ای هستم که دستانت را بگیرم

در چشمانت خیره شوم

دوستت دارم را بر لبانم جاری کنم

منتظر لحظه ای هستم که در کنارت بنشینم

سر رو شونه هایت بگذارم….از عشق تو…..

از داشتن تو…اشک شوق ریزم

منتظر لحظه ی مقدس که تو را در اغوش بگیرم

بوسه ای از سر عشق به تو تقدیم کنم

وبا تمام وجود قلبم و عشقم را به تو هدیه کنم

اری من تورا دوست دارم

وعاشقانه تو را می ستایم

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 12:30 | |

بمون

باسکوت زیرکانه منو فریاد زدی

باچشات دوست دارم رو تو گوشم داد زدی

با نگاه عاشقت مست مست کردی

به می و جام وسبو باده پرستم کردی

الهی الهی تا نفس تو سینه هست

         بمونی برای من

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 1:0 | |

دل

تو را به دوستی

تو را به هر چه غم در این جهان نهفته است

من خراب را درست کن

و بند بند این وجود خسته را تو سست کن

که این دل شکسته ام

به دست های مهربان تو امید بسته است

و در هوای غم گرفته زمین

به آسمان بی کران تو امید بسته است

تو را به عشق

تو را به این شراب تلخ زندگی

مرا در این جهان رها نکن

بیا و با همان دو چشم مهربان خود

به حال زار و بی قرار من نظاره کن

تو را به سادگی

تو را قسم به پاکی فرشته ها

تو را قسم مرا به خود رسان

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 1:55 | |

از طرف ابجی ترانه

مرا برای عرق شدن در یک نفر خلق نکرده اند

شاید مرا برای ساختن و اباد کرد افریده اند



خدایا چرا من مثل اینا نمیتونم باشم چــــــرا؟



چرا دنیای من به خودم محدود نیست؟چرا همه درزندگی من حضوری پر رنگ دارند و کم رنگتر از همه خودم هستم

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 11:18 | |

گاهی

گاهی که دلمبه اندازهء تمام غروبها می گیرد

چشمهایم را فراموش می کنم

اما دریغ که گریهء دستانم نیز مرا به تو نمی رساند

من از تراکم سیاه ابرها می ترسم و هیچ کس

مهربانتر از گنجشکهای کوچک کوچه های کودکی ام نیست

و کسی دلهره های بزرگ قلب کوچکم را نمی شناسد

و یا کابوسهای شبانه ام را نمی داند

با این همه ، نازنین ، این تمام واقعه نیست

از دل هر کوه کوره راهی می گذرد

و هر اقیانوس به ساحلی می رسد

و شبی نیست که طلوع سپیده ای در پایانش نباشد

از چهل فصل دست کم یکی که بهار است

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 19:21 | |

شب بود

شب بود باران نمی بارید……….شکوفه لبخند نمی زد…………
اولین شب بود و پی اش هزار شب و پیشش هیچ شب…………..از آسمان برف می آمد و تو نگاهت را در کوله باری خواستنی گذاشتی و عزم رفتن کردی………
فاصله ی نگاه تو تنها به اندازه ی یک نت بود………نه یک پرده…….تنها نیم پرده………..دیگر اشک هایم هم برایت حرمت نداشت……………
به پنجره((ها))
کردم…………….چقدر برف….:.((عزیز امشب نرو برف هم بهانه ای است برای نرفتتنت………))
و تو ………….ساده حتی بی هیچ لبخندی یا حتی کلامی رفتی……….. و امروز فردای دیشب……………………عجب فاصله ی نگاهمان را زیاد کردی………….

********
وقتی نگاهت غمگین است قطره های پشت شیشه هم بغض می کنند…………نگاهت بی آواز است حتی باران هم شوقی برای بارش ندارد……..وقتی لبخندت ماتمکده ی چشم های بارانی ات می شود چکاوک حتی در باران هم می میرد……………وقتی نگاه زیبایت بی باران است دیگر آمدن بهار هم بهانه ای می شود برای فصل ها…………مگر میشود غریب باران غم نگاهت را ت…حمل کند و آن را به تنهایی به دوش بکشد؟ وقتی صدای نگاهت دیگر مرا صدا نمی کند………..دیگر هیچ بهانه ای برای لبخند نگاه من نیست………………بگذار حداقل غم غمگینی نگاه تو را به دوش باران بکشم……….می دانم نمی خواهی ولی بگذار سهیم غمگینی نگاهت باشم……………صدای نگاهم که برای غم چشمانت می گرید پیشکش نداشتن من در دل بی انتهایت…………….

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 19:20 | |

درخویش

در خویش خسته‌ام!تکرار می‌شود همه‌ی لحظه‌های درد
دیگر ستاره‌های یخی نیز رفته‌اند…

ماه از درونِ شب به زمین فحش می‌دهد
تکرار می‌شود همه‌چیزی به رنگِ زرد

بنگر؛ آغوشِ خنده به رویم شکسته‌است
از شاخه‌های درختی که کشته شد
“تابوتِ مردنِ پرواز” زنده‌است
دیگر همیشگی شدنِ شعر مرده‌است.

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 19:19 | |

خسته

از خویش خسته‌ام

هر چیزِ تازه در دلِ من می‌شود سیاه
هر رنگِ تازه در نظرم می‌شود تباه
هر روز می‌شکند ریسمانِ من
هر روز
پاره می‌شود ایمانم از گناه
٭
از هم گسسته‌ام

هر چیزِ خوب تو گویی دروغ بود
حتی ستاره‌های یخی نیز
مرده‌اند
دیگر ادامه‌ی این راه بسته‌است
حتی خدای من امروز
خسته‌است.

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 19:15 | |

وفای عشق

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 22:25 | |

گریه

بعضی ها گریه نمی کنند !

اما از چشم هایشان معلوم است که

 اشکی به بزرگی یک سکوت

گوشه ی چشمشان به کمین نشسته

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 22:24 | |

لحظه دیدار

لحظه دیدار نزدیک است

باز من دیوانه ام، مستم

باز می لرزد،

دلم، دستم

باز گویی در جهان دیگری هستم

های! نخراشی به غفلت گونه ام را،

تیغ

های، نپریشی صفای زلفکم را،

دست

و آبرویم را نریزی،

دل

ای نخورده مست

لحظه ی دیدار نزدیک است

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 22:24 | |

عشق

\

اي‌ كه‌ مي‌پرسي‌ نشان‌ عشق‌ چيست،‌

 عشق‌ چيزي‌ جز ظهور مهر نيست‌

عشق‌ يعني‌ دل‌ تپيدن‌ بهر دوست،‌

 عشق‌

 يعني‌ جان‌ من‌ قربان‌ اوست‌

عشق‌ يعني‌ مستي‌ از چشمان‌ او،

 بي‌لب

 و بي‌جرعه، بي‌مي، بي‌سبو

عشق‌ يعني‌ عاشق‌ بي‌زحمتي،‌ عشق‌

 يعني‌ بوسه‌ بي‌شهوتي‌

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 22:21 | |

ضربت کاری بود

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 19:26 | |

تنها

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 19:17 | |

شوخی

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 19:16 | |

گمشده

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 19:14 | |

سوختن

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 19:14 | |

کاغذ

همه قراردادها را روی کاغذ بی جان نمی نویسند ،

بعضی از قراردادها وعهد ها را روی قلب می نویسند ...

حواست به این عهد های غیر کاغذی، بیشتر باشد

شکستنشان

یک آدم را می شکند

[+] نوشته شده توسط سلطان قلبها در 19:11 | |