گـاه دلـҐ مے گیـرد
گـاه زنـدگـے سخـت مے شـود
گـاه تـنهـا , تـنهـایے آرامـش مے آورد
گـاه گذشتـہ اَذیـتـҐ میـکنـد
ایـטּ `گـاه هـا`... گـہ گـاه تمـاҐ روز و شبـہ مـטּ مے شـونـد
آטּ وقـت بـغـض گلویـҐ را مے گـیـرد !
درسـت مـثـل هـمـیـטּ روزـها ...

نظرات شما عزیزان:
|